Penomenolohikal na Pag-aaral: Kahulugan, Kasaysayan, at Mga Author

Ano ang Penomenolohikal na Pag-aaral?

Ang penomenolohikal na pag-aaral ay isang uri ng kwalitatibong pananaliksik na layuning maunawaan ang mga karanasan ng tao mula sa kanilang sariling pananaw o pagkaunawa. Pinag-aaralan nito kung paano nararanasan ng mga tao ang isang partikular na phenomenon o karanasan sa kanilang buhay, at kung paano nila ito binibigyan ng kahulugan.

Ang pamamaraan na ito ay nakatuon sa pagkuha ng malalim at tunay na paglalarawan ng karanasan, hindi lamang ang pagsukat o pagtukoy ng mga observable na phenomena.

Mga Pangunahing Author at Taon

• Edmund Husserl (1859–1938) - Kinilala bilang ama ng penomenolohiya. Noong maagang bahagi ng ika-20 siglo, inilunsad niya ang penomenolohiya bilang isang pilosopiyang pananaliksik na naglalayong suriin ang mga karanasan ng malay nang walang mga pre-kumbensyon o haka-haka.
• Martin Heidegger (1889–1976) - Pinalawak niya ang penomenolohiya upang isama ang ugnayan ng tao sa mundo at ang kahulugan ng pagkakaroon (being).
• Max van Manen (1970s) - Isa sa mga modernong mananaliksik na nagpabuti sa edukasyonal na konteksto, partikular sa aplikasyon ng penomenolohikal na pag-aaral sa pagtuturo at mga karanasan ng mag-aaral at guro.

Kahalagahan ng Penomenolohikal na Pag-aaral sa Pananaliksik

Ang penomenolohikal na pag-aaral ay mahalaga sa mga larangang gusto maintindihan ang kahulugan ng karanasan tulad ng sikolohiya, edukasyon, sosyolohiya, at antropolohiya. Sa paggamit nito, naisasalarawan ang mga saloobin, emosyon, at pananaw ng mga indibidwal patungkol sa kanilang mga karanasan.

Halimbawa ng depinisyon mula sa isang author:

Si Creswell (2013) ay naglarawan ng penomenolohikal na pag-aaral bilang isang pamamaraan na "naglalayong ilarawan at unawain ang mga esensya ng karanasan mula sa buhay ng mga tao na direktang aktwal na umiral sa mundo."